دل من یه روز به دریا زد و رفت ، پشت پا به رسم دنیا زد و رفت
زنده ها خیلی براش کهنه بودن ، خودشو تو مرده ها جا زد و رفت
هوای تازه دلش می خواست ولی ، آخرش توی غبارا زد و رفت
دنبال کلید خوشبختی می گشت ، خودشم قفلی رو قفلا زد و رفت
یه دفه بچه شد و تنگ غروب ، سنگ توی شیشه ی فردا زد و رفت
حیوونی تازگی آدم شده بود ، به سرش هوای حوا زد و رفت
دفتر گذشته ها رو پاره کرد ، نامه ی فردا ها رو تا زد و رفت
حیونی تازگی آدم شده بود ، به سرش هوای حوا زد و رفت
به سرش هوای حوا زد و رفت 
من خودمم نه خاطره ، منظره ام نه پنجره ، من یه هوای تازه ام نه انعکاس حنجره
مسافر
دم غروب ، میان حضور خسته ی اشیا
نگاه منتظری حجم وقت را می دید.
و روی میز ، هیاهوی چند میوه ی نوبر
به سمت مبهم ادراک مرگ جاری بود.
و بوی باغچه را ، باد ، روی فرش فراغت
نثار حاشیه ی صاف زندگی می کرد.
و مثل بادبزن ، ذهن ، سطح روشن گل را
گرفته بود به دست
و باد می زد خود را.
.
.
مسافر از اتوبوس
پیاده شد:
( چه آسمان تمیزی!)
و امتداد خیابان غربت او را برد
.
.
غروب بود.
صدای هوش گیاهان به گوش می آمد.
مسافر آمده بود
و روی صندلی راحتی کنار چمن
نشسته بود :
« دلم گرفته،
دلم عجیب گرفته است.
تمام راه به یک چیز فکر می کردم
و رنگ دامنه ها هوش از سرم می برد.
خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود.
چه دره های عجیبی !
و اسب ، یادت هست ،
سپید بود
و مثل واژه ی پاکی ، سکوت سبز چمن زار را چرا می کرد.
و بعد ، غربت رنگین قریه های سر راه.
و بعد ، تونل ها
دلم گرفته ،
دلم عجیب گرفته است.
و هیچ چیز،
نه این دقایق خوشبو ، که روی شاخه ی نارنج می شود خاموش،
نه این صداقت حرفی ، که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست،
نه ، هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی رهاند.
و فکر می کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد»
[ادامه مطلب ... ]
حضرت فاطمه زهرا(س) روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت در مکه به‌دنیا آمد. ایشان وارث صفات بارز مادر گرامی‌شان خدیجه(س) بودند. در بخشش و بلند نظری و حسن تربیت وارث مادر بزرگوارشان و در سجایای ملکوتی وارث پدر بزرگوارشان، حضرت محمد(ص) بودند.
نام مبارک آن حضرت، فاطمه سلام الله علیها ست و القاب و صفات متعددی چون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه و مرضیه نیز برای ایشان ذکر شده است. فاطمه، در لغت به معنی بریده شده و جدا شده است و علت این نام‌گذاری مطابق با احادیث نبوی آن است که پیروان فاطمه(علیها السلام) به سبب او از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند.
فاطمه سلام الله علیهادر خانه رسول خدا(ص) بزرگ شدند و با مجاهدات و تلاش پیگیرشان، تحت تربیت رسول مکرم(ص) به مقامات بلند معنوی دست یافتند؛ به‌طوری که در ستایش ایشان چندین آیه قرآنی نازل شد. رسول خدا(ص) به تربیت دختر عزیزشان توجه خاصی داشتند، در فرصت‌های مناسب ابشان را به بی‌اعتنایی به دنیا و ادب و ایثار و حفظ حجاب و ... ترغیب میفرمودند و با نصایح گوناگون و امیدبخشیدن به فضل پروردگار و توجه به ذکر و تسبیح الهی به تربیت وی همت میگماشتند. پیامبر اکرم(ص) بارها در سخنانشان مقام و موقعیت والای فاطمه(س) را برای مسلمانها بیان کردند و فرمودند؛ «فاطمه سبب خلقت افلاک است و ملائکه الهی در خدمت او هستند. او را اذیت نکنید که اذیت او اذیت من است. فاطمه من، اهل بهشت است و در قیامت از شیعیانش شفاعت می‌کند.»
همان‌گونه که در آثار و کتاب‌های فراوانی آمده است، فضایل و مناقب فاطمه(س) فراتر از حد شمارش است. ایشان در هر زمینه از امور زندگی، بر تمام زنان عالم پیشقدم بودند و گوی سبقت را در ایمان، عبادت، زهد، حجاب و ...، از همگان ربودند و در شوهرداری، ایثار، انفاق، مروت، عدالت و ... سرآمد همه شدند تا در ردیف کامل‌ترین زنان عالم جای گرفتند و به «سیده النساء» ملقب شدند و از دست مبارکشان معجزات زیادی جاری و از سرچشمه علم نخستین و آخرین سیراب شدند.
در قرآن کریم (سوره مبارکه کوثر، آیه اول و دوم) نیز درباره این بانوی نمونه آمده است؛ «همانا ما کوثر را به تو اعطا کردیم پس برای پرودگارت نماز بخوان وقربانی کن».
پیامبر(ص) نیز در این باره فرموده‌اند؛ «خداوند از خشم فاطمه خشمگین و به سبب خشنودی او خشنود می‌شود.»
شیعه و سنى در آثار و کتاب‌های متعددی روایت کردهاند که پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله) بارها دخترشان حضرت فاطمه (سلام الله علیها ) را در حضور مهاجر و انصار «بانوى بانوان جهان از آغاز خلقت تا پایان روزگاران» و «بهترین زنان جهان» و «بهترین زن بهشتى» خواندند و این بزرگترین افتخارى است که به نقل شیعه و سنى نصیب یک زن در عالم شده است.
در کتاب «کشف الغمه» از کتاب «معالم العتره» حافظ عبدالعزیز جنابذى، دانشمند بزرگ عامه نقل شده است که عایشه گفت: «هیچ کس را در گفتار شبیهتر از فاطمه به پیغمبر ندیدم. هرگاه وارد مىشد بر پیغامبر(صلى الله علیه و آله) حضرت به احترام وى برمىخاست ودست او را مىگرفت و مىبوسید و در جاى خود مىنشانید» و هم عایشه مىگوید: هر وقت پیغمبر به شوق بهشت مىافتاد، فاطمه را مىبوسید و مىبوئید و مىفرمود که «بوى بهشت را از فاطمه استشمام مىکنم و فاطمه سرآمد زنان بهشت است. فاطمه انسانى آسمانى است.»
در کتاب‌های اعلام الورى، باب فضائل حضرت زهرا سلام الله علیها، اصول کافى، کشف الغمه فى معرفةالائمة نیز در زمینه کرامات و بزرگواری‌های بانوی دو عالم مطالب فراوانی عنوان شده اند.
ادامه مطلب...
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
