شب

              من این شب زنده داری رو دوست دارم

                                                          برشیان روزگاری دوست دارم

               شهر من زمن بیگانه تر نیست

                                                         همین دور از دیاری دوست دارم

               بیابان را که خلوتگاه انس است

                                               چو آهوی فراری دوست دارم

شوق

بی تو شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

پائیز

کاش چون پائیز بودم
کاش چون پائیز خاموش و ملال انگیز بود

برگ های آرزویم یکایک زرد می شد

آفتاب دیدگانم سرد می شد

آسمان سینه ام پر درد میشد 

عاشق

دلم عاشق شده دست خودم نیست

نمیتونم که بی تو زنده باشم

تو بد کردی به احساس نجیبم 

    ولی میخوام به جات شرمنده باشم

میخوام که فکر کنم لایق ترینی

      تو عشق گمشده ام روی زمینی

میخوام چشم خودم رو ببندم

       که تو لبخند دنیارو ببینی

بذار با یاد تو دلخوش بمونم

      فقط دلتنگیات با من بمونه

عشق

حس عاشقی رو میشه نقاشی کرد .........................

میشه اونو نوشت........................

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

خلوت............
خلوت ...............
انتظار ................
دلتنگی ............................
سرنوشت
[عناوین آرشیوشده]