برگشت......

برگشت..........

به نابودی کشوندیم تابدونم همه بودو نبودم تو بودی

بدونم هرچی باشم بی تو هیچم بدونم فرصت بودن تو بودی

همه دنیا بخواد و تو بگی نه ونخواد و تو بگی اره تمومه

همینکه اول و اخر تو هستی به محتاج تو محتاجی حرومه

پریشونه چه چیزا که نبودم دیگه میخوام پریشون تو باشم

تویی که زندگیمو ابرومو باید هر لحظه مدیون تو باشم

فقط تو میتونی کاری کنی که دلم از این همه حسرت جدا شه

به تنهایت قسم تنهای تنهام اگه دستم تو دست تو نباشه

غروب جمعه

پس کی میای گل نرگس ..................................

الله

ناصریا

دل من یه روز به دریا زد و رفت ، پشت پا به رسم دنیا زد و رفت
زنده ها خیلی براش کهنه بودن ، خودشو تو مرده ها جا زد و رفت
هوای تازه دلش می خواست ولی ، آخرش توی غبارا زد و رفت
دنبال کلید خوشبختی می گشت ، خودشم قفلی رو قفلا زد و رفت
یه دفه بچه شد و تنگ غروب ، سنگ توی شیشه ی فردا زد و رفت
حیوونی تازگی آدم شده بود ، به سرش هوای حوا زد و رفت
دفتر گذشته ها رو پاره کرد ، نامه ی فردا ها رو تا زد و رفت
حیونی تازگی آدم شده بود ، به سرش هوای حوا زد و رفت
به سرش هوای حوا زد و رفت

ناصریا

من خودمم نه خاطره ، منظره ام نه پنجره ، من یه هوای تازه ام نه انعکاس حنجره

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

خلوت............
خلوت ...............
انتظار ................
دلتنگی ............................
سرنوشت
[عناوین آرشیوشده]